‘Omdat een reis herbeleven bijna net zo leuk is als de reis zelf praten we elke maand met reizigers die net een taalcursus in het buitenland hebben gevolgd. In dit blog Sanne (23). Vlak voordat ze op taalreis zei ze vrij rigoureus haar baan als sales support medewerker op. Ze twijfelde of dat werk nou echt wat voor haar was. Tijdens haar taalcursus bij Hispania in Valencia vond ze rust en bedacht ze van wat voor soort werk ze écht blij zou worden. Via Skype deed ze een sollicitatiegesprek en bij thuiskomst had ze een nieuwe baan.
Ik heb met mezelf afgesproken ieder jaar iets nieuws te leren. Ik merk dat dat mijn leven écht verruimd. Vorig jaar ben ik 6 weken naar San Diego in Amerika gegaan om een cursus Engels te doen. Dit jaar besloot ik voor Spaans te gaan. Ik vind de taal mooi en naast Engels is het de meest gesproken taal ter wereld. Dus een beetje Spaans spreken leek me ook nog eens heel handig op werkgebied of voor toekomstige reizen. Plus, ik had net mijn baan als sales support medewerker opgezegd en vond het een fijn idee er echt even uit te gaan voor ik op zoek ging naar nieuw werk.
Haha, ja! Ik vind het heel leuk om mezelf continu te ontwikkelen. Ik was twintig toen ik afstudeerde aan de Haagse Hoge School voor de opleiding Facility Management. Heel jong, maar toch ging ik gelijk aan het werk als recruiter. Omdat ik uitgestudeerd was, maar nog lang niet uitgeleerd, besloot ik mezelf verder op te leiden door ieder jaar iets nieuws te leren wat mij leuk lijkt.
Ik wilde ‘dichtbij’ blijven. San Diego was heel leuk, maar voelde ook wel erg ver weg. Dit keer wilde ik daarom minder ver. De keuze voor Spaans leren in Spanje (en dus niet in midden- of Zuid Amerika) was snel gemaakt. Ik kon Madrid en Barcelona gelijk afstrepen, want daar was ik al een keer geweest en beiden steden vond ik te druk en groot om twee maanden te zitten. De combinatie van stad en strand in Valencia sprak me heel erg aan. Plus het feit dat er wél genoeg te doen is, maar de stad óók een gemoedelijke sfeer heeft.
Ja! Ik vond het héél erg leuk. Valencia is geweldig, ik heb me er vanaf het begin af aan thuis gevoeld en me geen seconde onveilig gevoeld. Ik verbleef in het oude gedeelte, daar praten ze bijna geen Engels. Dat was juist leuk, want daardoor oefen je noodgewongen je Spaans extra goed als je bij een bakkertje, groentewinkeltje of bar komt. Je móét dan wel Spaans spreken, ook al kan je dat in het begin totaal niet.
Je moet je voorstellen: ik sprak nog geen woord Spaans. Niks. Oke, alleen ‘hola’ en ‘adios’. Tijdens de cursus was alles in het Spaans, ook de uitleg van de grammatica. Dat was even wennen. In het begin dacht ik, ‘wauw, hoe ga ik dit bijhouden’. Maar met een beetje hulp van Google Translate merkte ik al snel dat je het eigenlijk juist snel leert doordat alles in het Spaans is. En juist op die momenten dat je er even niet uitkomt in het Spaans leer je het meest.
Ja, om een voorbeeld te noemen. Ik kwam aan op een zondag in Valencia en was net met de vliegveld transfer naar mijn appartement gebracht. De koelkast was leeg en ik had honger dus dacht even snel een boodschapje te halen. Dat bleek lastig: alle winkels waren dicht. Na een tijdje door het centrum gestruind te hebben kwam ik een klein groenteboertje tegen dat zowaar open was. Het mannetje in de winkel sprak geen woord Engels en zei toen ik afrekende: “Bolsa?” Ik had geen idee. Het mannetje: “BOLSA???” Na nog een verdwaasde blik vanuit mij, zwiepte hij een tasje voor mijn neus. Dat Bolsa ‘tasje’ betekent, was het eerste Spaanse dat ik leerde en vergeet ik nóóit meer.
In het begin wel. ’s Ochtends hadden we vanaf half 10 les tot een uur of 2. De eerste week ging ik na de les gelijk naar mijn appartement om zelf nog de stof te oefenen. Maar dat schoot er al snel bij in. Ik vond het veel te aantrekkelijk om na de les met klasgenoten de stad in te gaan. Achteraf denk ik dat ik meer Spaans had geleerd als ik Spaanse vrienden had gemaakt. Onderling met klas- en huisgenoten praatten we altijd Engels. Maar ja, ik heb het echt heel erg naar mijn zin gehad. Dat is ook belangrijk.
Ik zit op niveau B1. Ik begrijp Spanjaarden als ze tegen me praten en kan mezelf ook verstaanbaar maken. Maar, mijn doel is nog één of twee niveaus hoger te gaan, zodat ik de taal écht spreek. Om het een beetje bij te houden in Nederland luister ik Spaanse podcasts en muziek in de auto naar mijn werk. En ik kijk bewust Spaanstalige films en series, of zet Engelse films met Spaanse ondertiteling aan.
Spanjaarden zijn veel relaxter en minder gehaast dan Nederlanders. Erg fijn. Overigens is dat dan ook wel weer gelijk de reden dat op zondag de tijd daar stil lijkt te staan, er niks te doen is en alle winkels dicht zijn. Even wennen, maar zodra je dat weet zorg je er voor dat je al je eten op zaterdagavond al in huis hebt, haha. Mede door die ontspannenheid in Spanje kwam ik écht tot rust en kon ik goed nadenken over wat voor soort werk ik in Nederland zou willen doen. Op een middag zette ik wat lijntjes uit via LinkedIn met het idee, ik kijk wel even wat er van komt. Toen ging het snel. Ik werd benaderd door een heel leuk bedrijf, zittend in m’n kamertje in Valencia deden we een Skypecall en ineens had ik een nieuwe baan. Totaal niet gepland, haha. Nu werk ik al een paar maanden met veel plezier als talent sourcer bij Talentmapper als.
Mya is een hele coole ondergrondse club vlakbij Ciutat de les Arts i les Ciències. In zo’n club was ik in Nederland echt nog nooit geweest. Oh en de cocktail Agua de Valencia moet je natuurlijk sowieso drinken als je daar bent. Gemaakt met sinaasappelsap, cava, wodka, gin en erg veel ijs. Erg Valenciaans en erg lekker!
Ook zin gekregen in een taalcursus Spaans in Spanje? Bekijk hier alle Spaanse taalscholen en bestemmingen.